Vincent

"Vincent"
By AiTenshi
May 13 2013

Malakas ang buhos ng ulan noong hapong iyon, halos matakpan na ng putik ang aming nilalakaran patungo sa paanan ng bundok.. Galing kasi kami ng aking pinsan sa pangangahoy sa itaas na parte ng bundok kung saan maraming mga punong nabuwal dulot ng malakas na bagyo noong nakaraang linggo. Binalot ng lamig ang aming mga katawan dulot ng malamig na pag buhos ng ulan. Kaya sumilong muna kami sa isang malaking puno sa di kalayuan. Habang pinag mamasdan ko ang pag buhos ulan hindi ko inaasahan na mapapako ang aking paningin sa isang parte kung saan makikita mo ang malakas na agos ng isang makitid na ilog.
Hindi ko alam kung minamalik-mata lang ako ngunit parang may naaaninag akong isang katawan ng tao. Naka dapa ito sa tabi ng naturang ilog. Kaya naman pinag masdan ko itong maigi..

"tol, tol," ang tawag ko sa aking pinsan.

"Oh bakit ba?" ang sagot nito

"nakikita mo ba yun?" ang sabi ko sabay turo sa isang parte ng ilog na may nakadapang kung ano.
"alin ba tol yung puno o yung batuhan?" ang tanong nya.

"aw, hindi iyon tol, ayun!!! Ayun ohh" hinawakan ko ang kanyang ulo at pinaling ko ito sa direksyon na tinuturo ko. "tao yata yun tol oh"

"nakikita ko nga tol, halika lapitan natin" ang sabi nya

"ayoko tol, ikaw nalang," ang sabi ko

"o cge, mag hintay ka dito" ang sabi nya

Ang totoo nun ay natatakot ako, kakapanood ko lang kasi ng Zombie Apocalypse, halos ganitong eksena yong nasa pelikula, may naka dapang tao tapos pag nilapitan mo bigla ka nalang kakgatin at kakainin ang mga laman loob mo.. Nakaka kilabot talaga. Ngiiii...

"Tol?!! Tao nga..!! Ang sigaw nito

"ano tol? Buhay pa ba?" ang sigaw ko, dali dali akong tumakbo patungo sa lugar nila

"buhay pa tol, nawalan lang ng malay to. Isa pa ay sugatan siya at tila galing sa isang labanan." ang sabi ng aking pinsan

"ano gagawin natin? Pwedeng bang iwan natin sya dyan?" ang sabi ko

Hmmm nag isip sya sandali.. "Mas mabuti pa tol, dalhin natin siya sa bahay upang magamot. Tara na."

"pero tol, sigurado ka ba? Isa pa hindi natin kilala iyan. Baka masamang tao yan o kriminal." ang sabi ko

"eh hindi naman natin siya pwedeng iwanan nalang dito. Isa pa kargo de konsensya natin to pag nakataon. Halika na tol, buhatin natin siya" ang sabi ng pinsan ko

Wala na rin akong nagawa kundi tumulong sa pinsan ko upang buhatin ang sugatang katawan ng hindi kilalang taong ito. Mula dito sa tabing ilog ay binaba namin siya sa paanan ng bundok at doon ay nang hingi kami ng tulong. Alam namin na walang kasiguraduhan kung sino at ano ang taong ito, bastat ang mahalaga sa ngayon ay matulungan siya. Habang buhat namin ang kanyang katawan, natuon ang aking tingin sa kanyang mukha. Walang akong kamalay malay na noong mga oras na iyon ay mababago na ang takbo ng aking pamumuhay..

*********************

Tawagin nyo nalang po ako sa pangalang Andrae, ako ay 17 anyos lamang, nakatira kami sa isang simpleng baryo sa may paanan ng bundok. Payak at simple lamang ang pamumuhay namin dito. Pag tatanim ng palay at gulay ang pangunahing ikinabubuhay naming mga mamamayan na naninirahan dito. Sa aking murang edad ay halos gamay ko na ang trabaho dito sa bukid ako kasi ang tumutulong sa aking ama sa ganitong uri ng gawain. Sa taas kong 5'7 ay mahahalata mong sanay sa trabaho ang aking katawan dahil banat na banat ito sa kaka-kayod. Patunay lamang na hindi madali ang buhay dito sa paanan ng bundok.

Mag dadalawang araw na mag buhat noong inuwi ko ang di kilalang lalaki na natagpuan namin sa tabing ilog malapit sa paanan ng bundok. Hindi pa rin nag kakamalay ito simula nung gamitin ng doctor. Hindi man namin alam kung saan siya nag mula ay taos puso naman siyang tinanggap ng mga magulang ko. Sadyang napaka natural kasi kay nanay at tatay ang maging mabait at matulungin lalo sa taong nangangailangan at iyon siguro ang namana ko sa kanila..

Isang araw ay naisipan kong punasan ang katawan ng lalaki. Wala pa rin itong malay tao pero humihinga siya ha. Hehehe.. Sige seryoso na kasi.. Habang tinitigan ko ang kanyang mukha, lalong lumakas nag kutob kong taga ibang lugar ito at napadpad lamang dito sa di malamang dahilan. Dahil iba ang kanyang kutis, makinis ito at napaka puti. Parang isang labanos. Ang kanyang buhok ay kulay itim na itim at napaka pula ng kanyang labi, matangos din ang kanyang ilong, para itong nililok ng isang perpektong pag kakagawa. Marahil nasa edad 22 pataas siya dahil sa build ng kanyang katawan at sa tipo ng kanyang mukha na may bigote at balbas..Pag katapos ko siyang punasan ay kinuha ko naman ang mga suot nyang damit noong natagpuan namin siya sa tabing ilog. Baka sakaling may impormasyon na naiwan mula dito.

Dinala ko ang damit sa labahan at doon ay binanlawan ko ito. Ang kanyang itim na jacket na medjo may sira pa, ang puting t shirt na panloob at ang kanyang pantalon.. Napansin kong may isang kwintas sa loob nito. Isang kulay pilak kwintas at may naka ukit na mga letra dito. "Vincent". Dito nabuo ang ideya ko na baka ito ang pangalan nya.

Maya maya, nakarinig ako ng isang malakas na ungol, nag mumula ito sa loob ng bahay. Kaya naman mabilis akong tumakbo patungo sa loob. Mabilis pa sa kidlat noong marating ko ito. Tama nga ang hinala ko.. Nag kakamalay na siya..

"Ummmmpphhhhh" ang ungol nya habang ginagalaw ang kanyang ulong pabiling sa kabilang gilid
Kumuha naman ako ng basang twalya at ipinunas ito sa paligid ng kanyang mukha. "tol, kaya mo yan" ang sabi ko

Tila nahimas-masan na siya at tumahimik ito.. Laking gulat ko ng bigla itong unti unting dumilat.. Marahan nyang ibinukas ang kanyang mga mata. Ngayon ay unti unti ko n rin nasisilayan ang kayang maaliwalas na mukha. Ang ganda ng mga mata nya, kulay brown ito at medjo bilugan..

"arghhhhhhh" ang lumabas sa mga labi nya. Wariy masakit ang ulo nya..
"kuya, dahan dahan liang. Wag ka muna gumalaw" ang sabi ko

"ahhhh, arghhhh, shit!! Ang sakit ng ulo ko.." ang sabi nya..

"kuya please, baka mabinat ka, wag ka munang bumangon" ang sabi ko habang pinipigilan ko siya sa tangkang pag angat ng kanyang katawan.

"S-sino ka? Nasan ako? Sino ba ko?? Bakit wala akong maalala???!" nag sisigaw ito at parang takot na takot..

"teka muna tol, huminahon ka muna. Please" ang sabi ko sabay pigil sa kanya.
"Arghhh wala akong maalala? Asan ako??!!! Bakit ako nandito? Walang matandaan." nag wala na ito ng tuluyan

"Teka muna tol, ano ba? Huminahon ka muna.." ang sabi ko habang pilit kong sinasangga ang pag wasiwas ng kamay nya..

Agad kong tinawag sila nanay at tatay upang tulungan ako. Hindi ko kasi alam ang gagawin ko noong mga oras na iyon. Halo halong emosyon ang nararamdaman ko. Nandyan yung naawa ako sa kalagayan nya at syempre hindi mawawala ung pakiramdaman na natatakot ko dahil hindi ko siya kilala..
Agad namang dumating sila tay upang tulungan ito, at tumawag na rin sila ng doctor. Hindi kasi uso ang malalaking ospital dito dahil hindi naman ito urbanisadong lugar. Tanging doctor lang sa bayan ang pwedeng tumulong sa amin..

"Marahil ay may tumama o natamaan ng kung anong matigas na bagay ang kanyang ulo kaya pansamantalang nawalan siya ng ala-ala o memorya, pwede rin na nabagok siya o pinukpok ang kanyang ulo sanhi upang mag damage ang cells sa ulo nya at iyon ang resulta ng pag kakaroon ng amnesia. Pero temporary lamang ito, maaring pag lumipas ang ilang linggo o buwan ay manumbalik na ang ala-ala nya." ang sabi ng doctor
"bakit hindi tayo manghingi ng tulong sa pulisya para maisauli sya sa tunay nyang pamilya." ang sabi ni nay
"paano natin gagawin iyon? Eh hindi nga natin alam ang pangalan nitong tao na to, pansamantala ay dumito muna sya habang hindi pa bumabalik ang memorya nya" an sabi ni tay

"mas mabuti pa nga, hanggang wala tayong impormasyon sa kanya ay hindi natin siya matutulungan ibalik sa tunay na pamilya nya. Pansamantala ay mag iiwan ako ng mga gamot para mas madili syang makarecover." ang sabi ng doctor

At iyon nga ang napag desisyunan nila. Kaya dito muna siya habang nag papagaling. At syempre ay inasikaso ko muna siya. Sabik din kasi ako sa kapatid dahil solong anak lang ako.. Hindi na kasi biniyayaan ng isa pang anak siya nanay at tatay..

Naisipan ko na ipag handa siya ng pag kain dahil alam kong ilang araw na rin walang laman ang tiyan nya.
"kuya, kumain ka na muna..alam kong walang laman ang tyan mo." sabi ko habang tinulungan ko siyang bumangon.

Wala itong kibo, alam kong gutom na gutom siya kaya hinayaan ko munang kumain siya at mag paka busog. Medjo nakaramdam ako ng awa dahil nanginginiig ito habang sumusubo ng pag kain. Kung sa bagay ilang araw na rin walamg laman ang tiyan nya sanhi ng pag kawala ng malay.

Maya maya ay huminto ito sa pag subo at tumingin sa akin habang puno ng pag kain ng kanyang bibig. Wala naman akong masabi kaya isang matamis na ngiti nalang ang sinagot ko sa kanya.
"ano pangalan mo?" ang sabi nya

"wow sa wakas nag salita rin ang lolo nyo" ang sabi ko sa aking sarili.

"ahhh, Andrae po kuya" ang sagot sabay ngiti sa kanya

"kuya? Mag kapatid ba tayo? Saka bakit ka ngiti ng ngiti sakin?" ang tanong nya

"hindi po kuya, naaksidente po kasi ikaw kaya inalagaan ka namin. Nawala nga lang yung memorya mo pero babalik din daw po ito. Tapos kaya po kuya kasi mas matanda ka sakin, kaya po ginagalang po kita." ang paliwanag ko..

"ahh ganun ba? Eh kilala mo ba ko?" ang tanong nya

Medjo natawa ako sa tanong nya. Kasi naman kasasabi ko lang na natagpuan lang namin ang katawan nya sa bundok kaya paano namin malalaman ang pangalan nya. "hindi po kuya, pero may nakita ako sa bulsa ng pantalon mo. Isang kwintas may naka ukit na pangalan dito. "Vincent" siguro ito ang pangalan mo." ang sabi ko sabay abot kwintas sa kanya.

Kinuha naman nya ang kwintas at tinitigan nya ito "hmmmm, Vincent?? Di ko maalala eh, oh sayo na to" ang sabi nya sabay abot ng kwintas pabalik sakin.

"ehh kuya wag mo munang isipin baka mabinat ka pa. Kumain ka lang po ng marami.. Hmmm, alam ko na, Vincent nalang ang itatawag namin sayo. Ayos po ba iyon?" ang sabi ko

"hmmmm, cge bahala ka." ang maigsing sabi nito. Tumayo ito at pumunta sa harap ng bahay.

"tek-ka kuya san ka pupunta? Mag pahinga ka nalang muna" ang sabi ko sa kanya. Unang beses ko siyang makitang naka tayo, napansin ko mas matangkad pala ito sa akin. Marahil ay nasa 6ft ang height nya at ang ganda ng hubog ng kanyang katawan, maputi ito at napaka kinis. Tisoy na tisoy.. Parang napaka bango nya.
Tumingin ito sa akin.. "titingnan ko lang yung labas" ang sabi nya

Tumingin din ako sa kanya, naka tingala ako. (eh kasi ang tangkad nya eh). "sasamahan kita" ang sabi ko
"ok" ang sagot nya. Para kong batang naka kapit sa kanya noong mga oras na iyon.

"Kuya eto ang lugar na kinalakihan ko, ayun dun ka namin natagpuan sa bundok na iyon" sabay turo ko sa bundok sa di kalayuan

"Ahh ganun ba? Wala akong maalala tol eh, pasiencya kana" ang sabi nya na tila naguguluhan.
"ayos lang iyon, maayos din po ang lahat." ang sabi ko.

Mga ilang minuto rin kaming naka upo sa harap ng bahay, halos lahat ng dumaraan qy napapatingin sa amin, siguro ay na g-gwapuhan sila kay kuya Vincent. Hindi kasi ordinaryong taga bukid lang itsura nito. Kung tutuusin muka itong foreigner na napapanood namin sa telebisyon. Pati nga ako, hindi ko maiwasang humanga sa kanya eh.

"naka bangon kana pala iho" ang sabi ni tay, dumating na pala sila galing sa bukirin.
"tay Vincent po ang pangalan nya" ang sabad ko
 
"ahh mabuti naman at mukhang maayos kana Vincent" ang sabi ng nanay ko
Nakatingin lamang si Kuya Vincent, parang nangingilala ito ng tao. Nauunawan ko ang sitwasyon nya, alam kong ngayon palang siya nag kakaroon ulit ng bagong memorya. "kuya, sila po ang mga magulang ko, sila ang nag alaga sayo noong natagpuan ka namin." ang sabi ko

Tumingin ito sa akin at nag bitiw ng isang ngiti. "maraming salamat po sa pag ligtas sa buhay ko" ang sabi nya
"wala iyon iho. Ang mahalaga ay gumaling ka. At habang wala ka pang maalala ay dumito ka nalang muna sa bahay. Ituring mo itong sa iyo din" ang sabi ni tay

Ang bait talaga ng mga magulang ko. Di pa naman nila lubusang kilala si kuya Vincent ay maluwag na nila itong tinanggap. Kung sa bagay sa itsura at dating nga naman ni kuya eh di mo aakalain o maiisip na masamang tao ito. Mala anghel ang mukha at napaka gwapo talaga.

Noong araw ding iyon at nag pasya akong tutulungan si Kuya Vincent para maka recover ito. Mag kasama kami sa kwarto kong natutulog. Yun nga lang siya sa kama, ako naman sa sahig. May mangilan-ngilang sugat pa kasi siya na sariwa pa. Nandyan din yung pinag iigib ko siya ng tubig pang paligo. At pinag hahainan ng pag kain. Basta lahat ng bagay na pwede kong ioffer sa kanya para maging komportable siya sa akin.

Makalipas ang dalawang linggo, tuluyan na ngang naka recover si Kuya Vincent. At ngayon ay masiyahin na ito. Ngayon at naging palagay na ang loob nya sa akin at tinuturing na nya akong parang isang tunay na kapatid. Ikinatuwa naman ito ng mga magulang ko dahil nga solong anak lang ako. Lagi kaming mag kasama at minsan ay pinapasyal ko siya sa ibat ibang lugar dito sa aming bayan. Minsan nga napapagkamalan pa itong artista dahil sa dating nito. At labis naman itong kina-proud ko. Ang gwapo talaga ng kuya ko.
Pero aaminin ko noong una ay nahirapan ako pakisamahan siya dahil laging mainitin ang ulo nya. Siguro dala ito ng sobrang pag kalito nya mga pinag dadaanan nya. Pero buti nalang at matiyaga ako, ngayon ay close na kami ni kuya Vincent..

"tol, maligo kana, pag katapos mo ako naman." ang sabi ni kuya Vincent, galing kasi kami sa bukid.
"kuya mauna kana po, pag iigib kita" ang sabi ko

"ano ka ba, kaya ko na mag igib, simula ngayon, ako na ang mag iigib ng pampaligo ko" ang sabi nya
"porket mas malaki ka sakin, tapos mas malaki pa katawan mo, hindi mo na ko kailangan?" ang sabi ko, kunwari maiiyak ako

"ahhh hehehe, hindi naman sa ganun tol, ayoko lang na papagod ako ng baby bro ko" ang sabi nito sabay bitiw ng matamis na ngiti

"amff, ewan ko sayo!!" ang sabi ko habang naka haba ang nguso ko

"wag kana mag tampo, hmmmnn.. halika na nga." ang sabi nya, binuhat ako nito na parang isang bata. "sabay na tayong maligo"

"kuya ayoko, mauna kana!!" ang sabi ko

"halika na, wag kana mag tampo" dinala nya ako sa loob ng cr.

Noong nasa loob na kami, nilock nito ang pinto at nag hubad na ito, walang kiyemeng nag alis ito ng short at brief.. Tumambad sa mga mata ko ang makinis at maganda nyang balat. Napaka flawless, walang balahibo maliban sa kanyang pusod pababa sa kanya ari. Hindi ko maiwasan tumingin sa kanyang pag ka lalaki, may kalakihan din ito bagamat hindi pa tumitigas.

"tol, ayos ka lang ba? Mag hubad kana din" ang sabi nya

Wala na kong nagawa kundi mag hubad na rin, wala akong tinirang saplot sa katawan, at hinayaan ko nalang din na makita nya ang aking pinag kakatago tagong sandata.. Napangiti ito at pinatabi ako sa kanya.. Medjo naka ramdaman ako ng pag hiya, hindi kasi ako sanay maligo ng may kasabay. Pero nakita ko si Kuya, wala lang naman sa kanya iyon, kaya nag patay malisya nalang din ako. Wala kaming pansinan sa loob ng cr, at tanging pag buhos lang ng tubig ang maririnig mo.

Pag katapos maligo ay dumirecho agad kami sa kusina para mag hapunan. Kasabay namin sila tay kumain doon. At masaya kaming ng kkwentuhan tungkol sa mga bagay bagay. Natutuwa ako dahil tinuring na talaga nilang tunay na anak si Kuya Vincent, kahit alam kong isang araw ay lilisanin kami nito pag bumalik na ang kanyang ala-ala at iyon ang labis na kinakalungkot ko.

"tol, ayos ka lang ba? Nakatulala ka na naman ah" ang sabi nya

"ahhh ehh wala po kuya. May iniisip lang po ako." ang sabi ko

"ano naman kaya un? Oh eto pa ang kanin, dag dagan mo kain mo" ang sabi nya sabay sandok ng kanin sa aking plato.

Ganyan talaga si kuya Vincent lagi nalang nya nilalagyan ng maraming kanin ang plato ko kapag sabay kaming kumakain. Siguro ay way nya to ng pag aalaga sa akin.. Pag katapos ng hapunan ay nag hugas kami ng pinggan at dumirecho na kami sa aming kwarto upang mag ayos ng higaan.

Dati kasi ay sa lapag ako natutulog, ngayon ay mag katabi na kami ni kuya ayon na rin sa kagustuhan nya.
Madalas daw kasi siyang nananaginip ng masama kapag kapag gabi. Madalas daw niyang nakikita ang sarili nya na tumatakbo sa isang gubat at may humahabol sa kanyang kung anong bagay. Kaya naman buhat noon ay doon na nya ako sa tabi nya pinapatulog.

At katulad ng set up namin sa higaan, mag katabi kami ni kuya Vincent. Madalas ay naka akap ako sa kanya habang natutulog, kung minsan naman ay naka unan ang ulo ko sa braso nya saka naka dantay ang aking hita sa kanyang tiyan.

Alas 12 ng hating gabi noon ng maalimpungatan ako, medjo umuuga kasi ang higaan namin. Parang ang likot matulog ni kuya Vincent, hindi naman cya dating ganito matulog eh. Kaya unti unti kong minulat ang aking mga mata. Nakita kong nakatihaya siya at nakapikit ito habang humihinga ng malalim. "ahhhhhh" iyon ang maririnig mo mula sa kanya. Laking gulat ko ng makitang hawak nya ang kanyang mahaba at matabang ari. Nag tataas baba ang kanyang kanang kamay dito.

"aw nag papaligaya ng sarili si kuya Vincent" ang sabi ko sa aking sarili.

Parang nakaramdam ako ng kakaibang kaba at kiliti sa aking nakita. Parang naramdaman kong unti unting nabubuhay ang aking pag ka lalaki. Kakaibang init ang aking naramdaman.

"Kuya?" ang sabi ko sabay kalabit dito.

Nagulat siya at tila nahiya. Biglang ipinasok ang kanyang ari sa kanyang short. "tol, ginulat mo naman ako, bakit gising ka pa?" ang tanong nya na parang walang nangyari

"ehhh kuya kasi po ang likot mo" ang sabi ko habang nag kukuskos ng aking mata. Para akong batang nagising dahil sa ingay ng paligid.

"ahhh ehehe, sorry tol, kinakailangan ko lang kasi gawin ito"

"aling ito?" ang inosenteng kong tanong
"edi yung nakita mo"

"alin ba yung nakita ko kuya?"

"edi yung pag jajakol ko" ang sabi nya

"eh kuya natural lang naman sa lalaki ang gawain na yun eh" ang sabi ko
"talaga?!" ang tanong nya

"oo naman"

"so pwede nating itong gawin ng sabay?" ang tanong nya

Hindi ako naka imik.

Tahimik..

"eh kuya nahihiya ako eh." ang sabi ko

"wag kana mahiya."ang sabi nya at hinalikan ako nito sa labi

Sa totoo lang siya ang unang halik ko. Ganun pala ang pakiramdam, nakaka kilig at nakaka hinto ng mundo. Ang sarap sa pakiramdam para aking lumulutang sa ika pitong alapaap..

Maya maya ay binaba na ni kuya ang aking short at hinawakan nya ang aking pag kalalaki, ang taas baba ang kanyang kamay dito. Ibayong sarap ang aking naramdaman, parang may dumadaloy na kuryente sa aking katawan..Hindi naman kalakihan ang ari ko, pero maganda ang pag kaka tuli dito, walang excess na balat at patubo na rin ang bulbol ko noong mga panahon na iyon

"ahhh Kuuyyya... Ang sarap po"

At ginawaran nya ulit ako ng isang halik, maya maya ay humiga ito at ibinaba ang kanyang short. Napansin kong nag tataas baba ang kanyang kamaya dito. Kinuha nya ang kamay ko ay ipinahawak ito sa kanyang mala kahoy na sandata. Malaki ang sandata ni kuya, nasa 7 inches ito at tayong tayo. Hindi naman makapal ang bulbol nito kaya maganda itong tingnan..

"salsalin mo ko tol ahh ahh" ang sabi nya

Binalot na rin ako ng libog kayat ginawa ko ito. Parang inalipin ako ng matinding pag nanasa noong mga sandaling iyon.

"Ahhh, ahhh," ang sabi ni kuya habang gumigiling ang balakang nya. "tol, isubo mo na pls. Libog na libog na ko eh"

Wari ay sunod sunuran ako sa kagustuhan ni kuya, walang ano ano ay isinubo ko ito, halos mapuno ang loob ng bibig ko. Nag biglang ibaba ni kuya ang aking ulo. "Arkk" ang sabi ko, nabilaukan ako sa kanyang ginawa. Parang umabot ang ulo ng ari nya sa lalamunan ko.

"sorry tol" ang sabi nya. Sabay halik sa aking mga labi. Pag tapos ay binaba nya ulit ang aking ulo.. Ito ang aking unang beses na makaranas ng ganito. Hindi ko maipaliwanag ang pakiramdam pero ang sarap nito. Maya maya ay pinababa nya ulit ang aking ulo sa kanyang ari at muli ay isinubo ko ito. Naramdaman ko na nilalaro ng daliri nya ang ulo ng ari ko, para akong kinukuryente noong mga oras na iyon.  "Ahhhh kuya ang sarapp po".. Puro unggol ang namumutawi sa labi nya. Hanggang maramdaman kong bumibilis pag kantot nya sa bibig ko tanda ng lalabasan na sya.. "Eto na ko tol" ahhhhhh ahhhhhhhhhhh!! at bumulwak sa loob ng bibig ko ang masaganang katas ni kuya. Agad naman nyang sinalsal ang ari ko, at ilang minuto pa ay sumabog din ang katas ng pag nanasa ko. Kapwa kami pagod nung mga oras na iyon..

Makalipas ang ilang minuto ay nag pahinga na kami ni kuya. Hindi ako maka paniwala na nagawa namin ang ganoong bagay. Pero nakaramdaman ako ng kakaibang kaligayahan noong mga oras na iyon. Umakap ako sa kanya at ginawaran ito ng isang halik sa pisngi.

"Goodnight kuya"

"Goodnight baby bro. Mahal ka ni kuya"

"mahal din po kita kuya" ang sagot ko

At natulog kami ng masaya, kasabay nito ang pananalangin ko na sanay mag tagal pa sa piling ang taong nag papaligaya sakin.. At iyon nga si Kuya Vincent..
Itutuloy..


Vincent
Part 2

Pag katapos ng mainit na tagpo sa pagitan namin ni Kuya Vincent ay nag bago ang aming samahan, lalo akong naging malambing sa kanya at siya naman ay lalong naging over protective sa akin. Kung baga ay nag level up ang relasyon namin sa highest level. Nandyan yung pag ginagabi ako ng uwi ay nagagalit siya sa akin, lalot umaalis ako ng walang paalam. Minsan naiisip ko ay medjo OA na pero mas nararamdaman ko ngayon na mahal na mahal nya talaga ako.

"Kuya, aalis muna po ako, pupunta lang kami plaza ng mga barkada ko" ang sabi ko

"tsk, anong oras ka uuwi? Alas 8 na ng gabi oh, baka kung mapano ka pa sa daan" ang sabi nya

"kuya mag iingat naman ako eh, saka uuwi ako ng 1am. Promise" ang sabi ko
"hinde! 11:00pm" ang sabi nya

"ahayy, 12:30 kuya?"

"12:00..kung ayaw mo wag kana tumuloy" ang sabi nya

"oh sige po, sige po.. 12:00 na." ang sabi ko, nang nakahaba ang nguso
"sige" ang sabi nya

Bago ako umalis ay umakap ako kay kuya at hinalikan ko ito sa pisngi. "mwah mwah mwah.. Thank u kuya"
"oh sige na, ginahasa mo na ko.mag ingat ka ha.."ang sabi nito.

Nag mamadali kaming umalis para at nag tungo sa plaza. Eh kasi baka mag bago pa isip nya eh. Mahirap na. Minsan lang kami lumabas ng mga kabarkada ko na mag kakasama kaya naman pina-unlakan ko na ang kanilang paanyaya.

Ilang minutong lakaran din patungo sa plaza. Pag dating doon ay nag saya agad kami. Sumakay kami sa mga rides at kumain ng mga ihaw ihaw. Nakita ko rin ang mga dati kong kakilala. Isa na rito si kuya francis. Anak siya ng isang konsehal dito sa aming lugar, mabait ito sa akin dahil mag kaibigan ang tatay ko at ang papa nya. Bukod pa run ay team mates din kami sa sipa o mas kilala sa tawag na sepak takraw. Gwapo rin si kuya Francis at maganda ang katawan nito. May taas itong 5'9 mas tangkad sa kanya si Kuya Vincent.
"Oi Drae (drei), musta tol?" ang sabi nya

"ok naman po kuya. Kanina kapa dito?" ang tanong ko

"kadarating ko lang, kumusta sila tay? Pasiencya na hindi ako nakakadalaw doon busy kasi ako sa pag aaral ko sa siyudad." ang sabi nya

"ganun ba kuya? Hmmm ayos lang po sila nay, nasa bahay po sila" ang sabi ko
"hayaan mo tol, pag di ako busy ay isasama kita sa siyudad. Papayag naman siguro sila nanay diba?" ang tanong nya

"opo naman kuya, papayag sila" ang sabi ko.. (pero ewan ko lang papayag si kuya Vincent)
"ayos!! Tara sakay tayo sa mga rides" ang pag aya nya

Syempre sumama naman ako, ang totoo nun ay namiss ko rin naman si kuya Francis. Sobrang dalang kasi namin mag kita eh. Kaya eto nag pakasaya kaming dalawa. Sumakay kami ng chubibo (ulit kasi naka sakay na ko.kanina diba? Hehe), horror train, caterpillar at kung saan saan pa. At ito ang dahilan kung bakit nakalimutan ko ang pag takbo ng oras..

"kuya anong oras na?" ang tanong ko

"hmm,.mag 1:30 na tol" ang sabi nya sakin

Para kong binuhusan ng tubig sa aking narinig "patay!! Alas dose (12am) lang ang usapan namin ni kuya Vincent, paniguradong magagalit iyon sakin...." ang sabi ko sa aking sarili

"kuya Francis, kailangan ko na palang umuwi, alas dose lang kasi ang paalam ko" ang paliwanag ko
"cge tol, nandyan yung motor ko, ihahatid na kita para mabilis ka" ang sabi nya

Pumayag naman ako para mapadali ang pag dating ko sa bahay, nag paalam ako sa mga barkada ko na uuwi na ako.

Halos ilang minuto lang na tinakbo ni kuya Francis ang daan patungo sa bahay namin.
Pag dating namin dito ay may nakita akong taong naka upo sa harap ng bahay, "si kuya Vincent nga yun!!, bakit gising pa siya?"

Dali dali akong bumaba ng motor, "kuya Francis salamat ha" ang sabi ko
"wala iyon, sige babalik na ako doon sa plaza. Hinihintay kasi ako ng papa ko" ang sabi nya at agad ay umalis ito

Habang palapit ako sa bahay ay kumakabog ang dib dib ko. Lalot nakikita ko ang mukha ni kuya Vincent, hindi ito maipinta sa sobrang pag ka inis.

"anong oras ang usapan natin tol?" ang tanong nya

"alas 12 po kuya." ang sabi ko

"anong oras na?!" ang tanong nya

Napayuko ako.. "A-ala 1:40 na po" ang sabi kong nauutal
"bakit ngayon ka lang?!"

"kasi kuya, nalibang po ako, di ko po namalayan ang oras."

"nalibang? Buti ka pa! Samantalang ako halos papakin na ko ng lamok kaka hintay sayo. Halos atakihin na ko sa puso sa pag aalala sayo!!"

"s-sorry po kuya.." ang sabi ko.. Nahihiya tuloy ako sa kanya

Hindi ito kumibo, pumasok ito sa bahay at dumirecho sa kwarto. Agad ay humiga ito sa higaan namin at tumagilid ito patalikod sakin.

"kuuyyaaa sorry na oh, hindi ko uulitin. Please." ang pag mamaka awa ko
Hindi pa rin ito umiimik..
 
Tahimik..

"sino yung nag hatid sayo?" ang pag basag nya sa katahimikan

"si Kuya Francis po yun, anak po ng kaibigan ni tatay" ang paliwanag ko

"ahhh ganun ba? kuya FRANCIS pala ha" ang pag eemphasize ng pangalang Francis

"kuyya, sorry na oh" ang sabi ko sabay akap sa kanya.

"kasi mag kasama kayo ng kuya FRANCIS mo kaya nalibang ka. Nakalimutan mo na ko!! Edi mag sama kayong dalawa!!!" ang sabi nya

"kuya naman. Wag ka naman ganyan oh." ang pang aamo ko

Ngunit hindi ito umimik. Alam kong gising siya at nag papanggap lang itong tulog. Kaya naman naisipan kong gumamit ng "counter attack".

Plan A: Kunwari umiiyak ako at humihikbi. Alam ko maririnig nya ang aking pag iyak kasi nilakasan ko talaga ang pag hikbi ko.

"huhuhuhu, ummmmmhhh, huhuhu" ang pag iyak ko
 
Pero di pa rin siya humaharap sa akin.. Kaya agad akong shift sa plan B.

Plan B: kinuha ko ang aking kumot at unan, doon ako sa lapag humiga at doon ay namaluktot akong na parang batang kinawawa. Sa ganitong paraan alam kong makukuha ko ang atensyon nya..

Maya maya. Isang batok ang naramdaman ko.

"ummmphh"

"arrayyy!!" ang sabi ko

"tigilan mo nga yang kaartehan mo! Alam kong nag ddrama ka lang" ang sabi nya

"ang sakit nun ahh! Hindi ako nag ddrama. Ammff" ang sabi ko

"halika na dito sa tabi ko. Ang arte mo!" ang sabi nya

"hindi ako maarte! Ayoko nga. Dito nalang ako sa lapag!!" ang sabi ko

"edi sige dyan ka nalang. Bahala ka kapag hinitak ka ng mga lamang lupa dyan walang mag liligtas sayo." pananakot nya

"nakaka inis ka!!" ang sabi ko sabay balikwas at tumabi ako sa kanya.

"hahaha sabi na nga ba eh. Di ka makakatiis" ang sabi nya

"ehh pano tinakot mo ko!!"

"hahaha natakot ka naman?"

"oo"

"hihihihi, duwag naman to"

Tahimik..

"Kuyya soorry na kasi."

"hmmm sige, patatawarin kita pero sa isang kondisyon"

"aww, ano naman kaya yun?"

Tumawa ito at kinuha ang kamay ko, pinatong nya ito sa kanyang bukol.. Naramdaman kong ang tigas nito at lalo pang tumitigas..

"kuya naman ehhh. Alam ko na kung saan mauuwi yan" ang sabi ko

"cge na tol, libog na libog na ko eh, please??" ang sabi nya

"ano gagawin ko?" ang tanong ko
"isubo mo!" ang sabi nya

"pano pag ayaw ko?" ang sabi ko

"edi hindi pa rin tayo bati, at doon nalang ako sa sala matutulog. Gusto mo ba iyon?" ang tanong nya
"ayoko po kuya" ang sabi ko

"ganun naman pala eh. Gawin mo na!" utos nya

Wala akong nagawa kundi gawin ang pinag uutos nya. Para akong napasa ilalim sa kanyang mahika. Agad kong hinawakan nag kanyang pag kalalaki at nag taas baba ang aking mga kamay dito. Naramdaman kong lumalalim ang pag hinga ni kuya Vincent. Tanda ng nasasarapan siya..

Lalo ko pang pinag buti ang aking ginagawa. Ngayon at pununtirya ako ang ulo ng kanyang pag kalalaki at kinapa ang hiwa sa gitna nito. Lalo siyang napa halinghing sa aking ginawa.

Maya, maya pinigilan nya ako..

"isubo mo na please.." ang pag mamaka awa nya.

Wala akong inaksayang sandali at isinubo ko ito. Taas baba ang aking ulo sa kanyang sandata. Medjo nasasamid ako kapag umaabot ito sa lalamunan ko. Dumagdag pa ang nakaka kiliting buhok na naka paligid dito.

"tama na tol, teka muna" ang pag pigil nya sa akin
"huh? Bakit kuya?" ang tanong ko

"tol, ipapasok ko sayo to" ang sabi nya

Nagulat ako sa aking narinig. "ha? Hindi ko po kaya kuya. Ayoko!" ang pag tanggi ko. Wala akong experience sa ganun. At isa pa ang laki nya

"ako bahala sayo tol, please.. Libog na libog na ko eh!" ang sabi nya.
"masakit un ehh"

"mag tiwala ka sakin ha. Hindi kita pababayaan.." ang sabi nya sabay halik sa aking labi.
May tiwala naman ako kay kuya Vincent kayat pumayag na rin ako. Kumuha ako ng langis sa aparador at ito ang ginamit nyang pampadulas.

 Pinahiga nya ako at nilagyan nya ng langis ang kanyang kamay at nilagyan nya rin ang aking pwet. Maya maya ay naramdaman ko nalang na pumasok ang isang daliri nya sa loob nito. "arrrayyyy kuya masakit po!!"

"shhhh irelax mo lang,, ako bahala sayo plss" ang sabi nito, habang nilalabas masok nya ang kanyang daliri sa aking loob. ilang minuto rin kami sa ganun posisyon ng biglang tumigil ito at nilagyan ng langis ang kanyang ari. Alam ko na ang gagawin nya. Ngayon ay ipapasok na nya sa akin ang mala kabayo nyang titi. Wala naman akong magagawa kundi mag pa ubaya nalang. Nakatingin siya sa akiN at tila nangungusap ito. Hinalikan niya ako habang nakaangat ang aking mga hita. Sinalsal niya ako habang hinahalikan ako. Nakapulupot ang kanyang mga braso sa aking hita. Napakasarap nito. Nalulunod ako sa sarap nang biglang ipinasok ni Kuya  ang kanyang ari sa aking loob ng napakabilis at may pwersa.

"ARRRRAYYYYY kupo!!! kuyaaaaaaa!!! ang sakit!!!!!!!!!!!! huhuhuhu" ang sigaw ko





"Shh!" Pinatahimik niya ako nang mag-abot ang aming mga labi. Mabilis niyang ipinasok ang kanyang ari ngunit dahan dahan ang pagkadyot niya. Lumalim ang aming halikan habang nakapwersa ang aking mga binti malapit sa aking ulo. Gustong marating ni Kuya Vincent ang kalooblooban ko. Habang tumatagal ay lalong tumitigas ang ari nito. Mahaba ito. Nararating na nito ang parte ng aking kaloob-looban na hindi kayang ipaliwanag ang nararamdaman ko. Parang may kung anong sasabog sa aking bayag.

"Kuyyaaa ahhhhh, ahhhhhh" ang tanging kong nasabi

Nag dedeliryo si kuya sa sobrang sarap.. "Tol malapit na ko" ang sabi nito. Lalong bumilis ang pag barurot nya sa akin loob.. "Ahhhhh eto na tol" naramdaman kong sumabog ang katas nya sa akin. At biglang nilabasan din ako kahit hindi ko sinasalsal ang aking ari.

Tahimik..

Kapwa kami lupaypay noong mga oras na iyon.. Hinugot nya ang kanyang ari at nag linis kami sa banyo ng sabay..
 

Kinabukasan, nagising ako ngunit wala na si kuya Vincent sa aking tabi. Medjo nakaramdam ako ng kirot sa aking bandang likuran sanhi ng pag pasok ni kuya sa akin kagabi. Hindi agad ako naka banggon at hinayaan ko nalang munang nakahiga ang aking katawan sa loob ng ilang minuto pa.
"tol, gising ka na pala" ang sabi ni kuya

Tango lamang ang aking isinagot..

"kumusta yung pakiramdam mo? Masakit ba pa?" ang tanong nya

"O-opo kuya" ang sagot ko

"hayy, sorry tol, kawawa naman ang baby bro ko." ang sabi nya sabay himas sa aking buhok.
"ok lang po kuya. Mahal na mahal kita ehh" ang sabi ko

Tumingin ito sa akin at nag bitiw ito ng matamis na ngiti. "Mahal na mahal din kita" sabay halik sa aking noo
Inalalayan ako nito at nag tungo kami sa kusina para kumain. Kasabay namin mag almusal si nanay at tatay. Tulad ng dati ay nag kwentuhan kami tungkol sa mga bagay bagay..

"ayos ang luto ni Vincent ahh, ang sarap" ang sabi ni tay at halatang tuwang tuwa ito

"maraming salamat sayo iho, alam mo ba na naging masaya itong tahanan namin mula ng dumating ka" ang sabi ni nay

"salamat po, nay at tay masaya rin po ako na sa mabuting pamilya ako na punta" ang sabi ni kuya Vincent
"masaya rin kami iho, sana ay nandito ka palagi para may titingin kay Andrae (drei), sa mga panahon at araw na wala kami" ang sabi ni tay

"huwag po kayo mag alala, kung sakaling mag balik man po ako ala ala ko, ako pa rin pa rin po ang bahala kay tol, aalagaan ko po siya at ituturing kong tunay kong kapatid, pangako po iyon sa inyo." ang sabi nya
Parang lumulundag ang puso noong mga oras na iyon. Hindi ko akalaing ganun ako kamahal ni kuya Vincent, hindi ko tuloy mapigilang hindi tumingin sa kanya. Sya na yata ang pinaka the best na kuya na nakilala ko. Gwapo na, matangkad pa, mukha pang artista. Sino ba naman ang hindi mag kakagusto at hahanga sa kanya.

Noong araw ding iyon ay nag paalam kami ni kuya Vincent na mag lilibot doon sa bukid. Malamig kasi doon at mahangin. Nag dala kami ng pagkain at mga kakanin, parang picnic kumbaga pero "date" namin ito. Ilang minuto rin ang bahay sakay ng tricicle. Natatawa lang ako kasi naka yuko ng todo si kuya sa loob nito di kasi siya kasya dahil sobrang tangkad nya.

Noong makarating kami sa bukid, nag punta kami sa kubo at doon ay nag pahinga. Ang lamig ng hangin dito at napaka payapa ng lugar. Bukod pa dito ay makikita mo ang bundok na tanawin. Talaga namang mapapalapit ka sa kalikasan kapag nandito ka.

"ang ganda dito tol"ang sabi ni kuya

"oo naman kuya, isa ito sa pinaka magandang tanawin sa aming bayan. Mula dito sa kubo ay makikita mo ang mga bukirin na pag aari ng mga tao dito, at hayun ang sa amin!!" ang turo ko

"wow, alam mo tol, ngayon lang ako naka kita ng ganito kagandang lugar" ang sabi nya

Habang nag sasalita si kuya ay hindi ko maiwasang mapatitig sa kanya. Ang totoo nun, para sakin sya ang pinaka magandang tanawin na nakita ko. Higit pa sa matatanaw mo mula dito sa bukirin..

"oh bakit nakatingin ka sakin??" ang sabi nya, nahuli pala ako nitong naka titig sa kanya
"ahh eh wala po kuya, ang gwapo mo kasi." ang sabi ko

"ummphh, talaga?" sabi nya, sabay bitiw ng matamis na ngiti s akin
"oo naman kuya" sabi ko, sabay harap sa tanawin sa paligid.

Tahimik...

"kuya Vincent?" ang pag basag ko sa katahimikan
 
"bakit?" ang sabi nya

"mahirap ba?" ang sabi ko

"mahirap? Ang alin?" sabi nya

"yung kalagayan mo kuya Vincent.. Naisip ko lang po" ang seryoso kong tanong

Napansin kong naging seryoso rin ang mukha nya "mahirap tol, kasi wala akong maalalang kahit ano sa nakaraan ko, alam mo ba yung pakiramdam na nag lalakad ka sa kawalan, wala kang makitang liwanag. Ganun kahirap tol, pero sa ngayon ay masaya pa rin ako dahil nag karoon ako ng panibagong buhay at syempre nakilala ko kayo na bagong pamilya ko. Kaya sa halip na sa nakaraan ako mag focus, ay dito ko nakatingin sa hinaharap dahil mas mahalaga ito. Hindi ba kaya nga nilagay ang mata sa harap? Para ang harap lang ang makikita mo."

Napahanga naman ako sa sinabi ni kuya Vincent. Lalo kong nakita ang ibang parte ng pag katao nya na matatag a matapang. At isa ito sa labis kong hinahangaan sa kanya. Yung kakayahan nyang dalhin at kontrolin ang mga problema sa buhay nya sa kabila ng pag kawala ng kanyang ala ala..
"alam mo kuya, natatakot ako." ang sabi ko

"ha? Bakit naman?" ang tanong nya.

"kasi baka mawala ka sakin, alam ko kuya makasarili ako, pero ayoko nang bumalik ang ala ala mo, kasi natatakot akong iwan mo ko, o kaya mag bago ang pakiki sama at pakiki tungo mo sa akin." ang sabi ko hindi ko napigilan ang sarili ko sa pag iyak

"sshhh, wag kana umiyak tol, please. Pangako, hindi ako mawawala sayo. Nandito pa naman ako db?" ang sabi nya. At inakap ako nito ng mahigpit. "tahan na oh. Dapat masaya tayo ngayon eh"

Habang naka akap sakin si kuya, nararamdaman ko ang tibok ng puso nya. Kung pwede ko lang sanang kausapin ito na tumibok nalang para sakin habang panahon ay gagawin ko.
"O-opo kuya, pasiencya na po"

"ayos lang iyan tol, ang mahalaga ay nandito ako at nandito ka sa tabi ko, wala na akong mahihiling pa" ang sabi ko

"Naiintindi ko po kuya, salamat po" ang sabi ko, pinipilit kong iwaksi sa aking isipan ang mga negatibong bagay na gumugulo dito, alam kong darating ang araw na aalis din si kuya Vincent, siguro pag dumating ang araw na iyon ay magiging handa rin akong pakawalan siya kung kinakailangan..
"tol, tara dun sa bukid, mukhang masarap doon." ang sabi nya habang tinuturo nito ang tuwid na pilapil sa bukirin

"cge po kuya.. Tara.!" ang sabi ko sabay takbo patungo doon.

"teka tol, hintayin mo ko" ang sabi ni kuya Vincent

"habol kuya, hahaha"

"grrrr lagot ka sakin pag naabutan kita tol"

Nag habulan kami sa pilapil. Ang sarap sa pakiramdam na tumatama ang malamig na hangin sa mukha namin. Nakaka relax ito at napaka sarap sa pakiramdam. Ilang beses rin na dapa si kuya Vincent habang tumutulay ito sa pilapil. Walang katapusang tawanan at kantyawan ang naganap.

Noong makaramdam ng pagod ay bumalik kami ni kuya Vincent sa kubo at doon ay nag miryenda. Tila isang panaginip ang nangyari ngayong araw. Tama nga sila kapag masaya ka hindi mo na mamalayan ang pag daloy ng oras. Sana lagi kaming masaya ni kuya at lagi kaming mag kasama. Iyon lamang ang tanging hiling ko noong mga oras na iyon..

**************
Lumipas ang ilang araw ang ilang araw, wala namang pag babago sa relasyon namin ni kuya Vincent. Kung tutuusin ay lalo pang naging malalim ang aming samahan. Perpekto na sana ang lahat pero hindi siguro talaga maiiwasan ang selosan at ang mga nanghihimasok na tao sa aming relasyon.

Isang araw, habang nasa kubo kami ni kuya Vincent ay nag tungo doon si kuya Francis, hindi namin inaasahan ang pag dating nya.

"tol, nandito ka pala. Hinanap kita sa inyo, kaso sabi nila nanay at tatay nandito ka daw" ang sabi nya
"opo kuya Francis, nag papahangin lang po" ang sabi ko. "nga pala si Kuya Vincent"

"ahh kilala ko na yan tol, sino ba naman ang hindi makaka kilala dyan eh pinaka gwapo yan sa lugar natin, medjo natapyasan na nga ang mga fans ko buhat nung dumating sya hahaha" ang sabi nito at tumawa ng malakas

Napansin ko ang muka ni kuya Vincent medjo umasim ito, tumingin ito sa akin at inirapan ako.
"hmmff, ano kaya problema nito" ang sabi ko sa sarili ko

"nga pala tol, may party mamaya sa bahay, punta kayo ha, isama mo na rin sya." ang sabi ni kuya Francis sabay turo kay kuya Vincent

"anong party naman un kuya?" ang tanong ko

"ahh birthday kasi ni papa. Saka gusto ko nandun ka, para mag kasama ulit tayo. Doon ka na rin matulog pag ginabi ka" ang sabi ni kuya Francis.

Tila lalong umasim ang mukha ni kuya Vincent noong mga sandaling iyon. Agad itong tumayo at sinabing "mauna na kong umuwi" at nag aapura nitong tinahak ang daan patungo sa taas ng bukirin.

Nagulat naman ako sa inasal ni Kuya Vincent. "teka lang po kuya Francis ha, pupuntahan ko lang po ung kasama ko"

"ahhh oh sige. Basta ha. See you tol"

"okay po kuya..ingat po" ang Sabi ko
 
Agad kong hinabol si kuya Vincent.. "tekka kuuyyaa.. Bakit ba?anong problema??"

Hindi ito sumagot at dumirecho lang sa pag lalakad.

"kuyaa, sagutin mo naman ako oh, galit kaba??"

Huminto ito.. "OO galit ako!!! At ikaw ang problema ko!!"ang sabi nya

"ano naman ang ginawa ko na kinagalit mo??" ang tanong ko
 
"Malandi ka kasi!!" ang sabi nya

"huh?? Kuya naman, ano naman ang kinalandi nun?" ang nagtataka kong tanong..

"basta!!!" ang sagot nya

"kuya nag seselos ka ba??!!" ang tanong ko. Halata ko kasi sa kilos nya

"OO NAGSESELOS ako!!!" ang sigaw nya. "nag seselos ako kasi kung umarte sya parang boyfriend ka nya. Ang kapal ng mukha ng tarantado na yan!"

Hindi ko alam kung magagalit ba ako o matutuwa, sa isang parte kasi ng katawan ko ay kinikilig ako dahil nag seselos siya.

"bakit mag seselos ka eh ikaw ang mahal ko??, wala akong ibang gusto kundi ikaw kuya" ang sabi ko

"talaga lang ha?!" ang sabi nito, sabay irap sa aking. Dumirecho muli ito sa pag lalakad.

"kuya naman. Paniwalaan mo naman ako oh" ang sabi ko

Pero hindi ako pinansin nito. Nag patuloy lang ito sa pag lalakad..

Kaya nag isip ako ng paraan kung paano ko makukuha ang attensyon ni kuya Vincent. Naisip kong umakyat sa puno ng mangga.. Doon ako puwesto sa medjo mataas na bahagi nito
"kuyyyaaaa!!!!" ang sigaw ko

lumingon ito at kinagulat ang kanyang nakita. "hoyy ano ginagawa mo dyan??"

"kuya kapag hindi mo ko kinausap, tatalon ako dito!! Hindi ako nag bibiro!!!" ang sigaw ko

"tado ka!! Bumaba ka dyan tol!!! Baka malaglag ka pa!!" ang sigaw nito

"ayoko!! Sabihin mo muna na hindi ka na galit sakin"ang sabi ko

Nag isip ito.."tangna anong kaartehan ba yan??"

"Amff ayaw mo? Cge di naman pala ko mahalaga sayo eh!!"
 
Nag kamot ito ng ulo na parang inis na inis.."O-oo na!! Hindi na ko galit sayo!! Bumaba kana dito!!" ang sabi nya

"yun lang??" sabi ko

"I love you Tol, bumaba kana please" sabi nya

Natawa ako.. "ayos!! Cge na nga bababa na ko."

Kumapit ako sa sanga ng puno para maka baba. Matibay naman ang sanga nito, pero hindi pala ganoon katibay ang tinatapakan ko, kaya nabali ito at bumulusok pa baba ang katawan ko sa lupa..

"Ahhhhhhhhhh!!!!!"

Narinig ko na sumigaw si kuya "Tollllll!!!!!"

Iyon na ang huli kong natandaan..

Itutuloy..


Vincent
Part 3

"tol!! Gising!! Gumising ka.. Please!!"

Namalayan ko nalang na nakahiga na ako sa lupa at inuuga uga ni kuya Vincent ang katawan ko.. Nakita kong natatakot ito at parang hindi malaman ang gagawin.
 
"kuyyya....." ang sabi ko

"tol, ayos ka lang ba? Nasaktan ka ba??" ang tanong nya
"ayos lang po ako" ang sagot ko

"tado ka!!!" sabay batok sa akin. "Unmpp!! Gago ka tinakot mo ko tol!!! Aakyat-akyat ka dyan sa puno, hindi ka naman pala marunong bumaba!!!'
 
"Aray!!!" ang sabi ko.. "eh pano ayaw mo ko kausapin!!"

"aba!! Uto ka!! Ako pa sinisi mo!!" ang sabi nya, sabay kutos sa ulo ko
"arrrayyy!! kuya naman eh!!!"

"halika ka!! Pumasan kana sakin" ang sabi nya

Napangiti naman ako sa sinabi nya. Kaya agad akong sumampa sa likuran nya.. At doon ay tinahak ni kuya ang daan pauwi. Tanging mga damo at talahib lamang sa tabi ng kalsada ang saksi sa aming lambingan ni kuya Vincent. Ang sarap sa pakiramdam na naka akap ako sa katawan nya. Sinabayan pa ito ng malamig na hangin galing sa bukirin. Wariy nasa isang paraiso kami. Tanging kaming dalawa lang... Wala ng iba..
"kuya, sorry ha, pinakaba kita kanina"

"oo tol, tinakot mo ko..wag mo na uuliltin yun ha.. Ayokong nasasaktan ka"
"salamat kuya. Mahal na mahal po kita"

"mahal na mahal na mahal kita tol, iwasan mo na yung mayabang na Francis na yun ha?!"
"opo kuya.. Promise po"

Ilang minuto pa at narating namin ni kuya ang bahay. Ginamot nya ang mga gasgas ko sa katawan. Sobrang maalaga talaga si kuya Vincent, hindi tuloy maiwasang sumagi sa isip ko na paano kaya kapag wala na siya sa aking tabi? Paano ko matatanggap na wala siya ngayong unti unti ko nang natutunan at nakakasanayan na nandito siya lagi. Arrrgghhhh nakaka loka talaga mga teh...
---------
Makalipas ang ilang araw ay naging busy na si Kuya Vincent. Lagi kasi nya tinutulungan si tay sa trabaho sa bukid. Syempre ganun din naman ako. Masaya si tay dahil ngayon ay may katulong ng kami sa trabaho dito. Minsan lang naman sa umaani ng palaya sa loob ng isang taon, halos dalawang beses lang yata..

Bukod sa pagiging busy sa bukid ay napansin kong laging umaalis si kuya Vincent ng bahay. Lalo na kung hapon at umuuwi ito ng gabi na. Hindi naman nya pinapaalam sa akin kung bakit at kung saan siya nag pupunta..

Nag tataka ako dahil bigla nalang siyang umaalis ng walang paalam kaya naman isang araw hindi ko inalis ang mata ko sa kanya. Pero hindi ako nag pahalata na minamatyagan ko siya. At tulad ng inaasahan ko ay umalis si kuya Vincent ng bahay bandang alas 4 ng hapon.

Sikretong sinundan ko si kuya Vincent. Hindi ko alam kung saan ito pupunta. Halos malayo layo rin ang nilakad nya. Dumaan ito sa kubong tambayan namin. At dumaan din ito sa patubig sa bukid. Doon ay nakita kong pumasok siya sa isang luma at sirang kubo. Wala naman tao doon kaya malaya akong makakasilip sa isang maliit na siwang..

Ibayong kaba at pag tataka ang bumalot sa aking katawan noong mga sandaling iyon. Pinag masdan ko ang gagawin ni kuya Vincent sa loob ng bakanteng kubo.

Nag hubad ito ng pang itaas na damit. Bumulaga sa akin ang kanyang maganda at maputing katawan. Maya maya ay nag hubo ito ng damit pang ibaba. Lumabas ang ari nyang napapaligiran ng buhok. Hindi naman ito katigasan pa. Umupo ito sa isang sulok at nag taas baba ang kamay sa kanyang alaga.
Maya maya ay may dumating na isa pang lalaki. Maputi rin ito kagaya ni kuya Vincent, wala na rin itong saplot at nakikita ko ang ari nito na tayong tayo. Hindi naman ito kalakihan. Pilit kong inalam kung sino ito.. "si Kuya Francis!!"

Parang sinabugan ako ng granada sa aking natuklasan. Bakit nandito sila. Bakit?? Nag sisikip ang aking dib dib.. Pero pinilit kong tingnan ang kanilang ginawa..

Nakita kong hawak na ni kuya Francis ang nag huhumindig na pag kalalaki ni kuya Vincet. Dinidila dilaan nya ito. Ilang minuto pa ay subo na nya ito ay ginawa nyang parang isang ice cream. Hindi naman malaman ni Kuya Vincent kung saan ipapaling ang ulo nya. Pilit nyang inabot ang matigas na ari ni Kuya Francis at sinalsal ito. Hindi naman kalakihan ang ari ni kuya Francis. Pero mataba ito at napapaligiran ng makapal na buhok.

Maya maya, kumilos sila patayo at nag lahikan sila. Tumuwad si kuya Francis at pumatong sa kanya si Kuya Vincent. Animo isang hinete ito na sumasayaw sa ibabaw ni kuya Francis. Ilang minuto rin sila sa ganung posisyon, at dumapa naman si kuya Francis. Ngayon ay padapa siya binabarurot. Parang mawawalan ng malay ito sa sobrang sarap na nararamdaman.

Tila napagod sila sa ganung posisyon kaya humiga naman si kuya Vincent. Laking gulat ko nang biglang inupuan ni kuya Francis ang malahiganteng titi nito. Kitang kita ko kung pano nilamon ng butas ni Kuya Francis ang ari ni kuya Vincent.. "AHHHHH ahhhhhhh" iyon ang maririnig mo sa paligid ng sirang kubo.

Hindi ko na kinaya ang mga sumunod pang eksena. Tumayo ako at iniwan ko sila sa loob ng kubo. Bawat hakbang ko palayo sa sinumpang lugar na ito ay parang nakatapak ako sa isang lupang punong puno ng bubog at basag na bote. Idagdag mo pa ang mga sibat na tumatama sa aking likod.. Ganung kasakit ang nararamdaman ko.. Hindi ko alam kung saan ako dadalhin ng aking mga paa, ang mahalaga ay makalayo ako. Makatakas sa ibayong sakit na aking nararamdaman.

"bakit kuya?? Akala ko mahal mo ko?? Bakit!!??"

Tuloy tuloy akong tumakbo hanggang mamalayan ko ang aking sarili sa ilalim ng puno ng akasya. Umupo ako sa ilalim nito. Inakap ko ang aking sarili. Kasabay nito ang pag tulo ng hula sa aking mga mata..
Tahimik...

Unti unting nabuo ang sama ng loob ko kay kuya Vincent, lalo na kay kuya Francis.. "mga ahas!! Mga taksil sila!!" dumito muna ako sa ilalim ng puno hanggang sa kumagat ang dilim.

Alas 9 ng hating gabi ng lisanin ko ang lugar na ito at napag pasyahan kong umuwi na sa bahay. Habang nag lalakad pauwi, kumakabog aking dib dib. Nandito pa rin ang galit at sama ng loob ko kay kuya Vincent.
Tahimik akong pumasok sa loob ng bahay. Nang salubungin ako ni kuya Vincent. "tol?bakit ngayon ka lang? Saan ka galing?" ang tanong nito.

Hindi ako sumagot at dumirecho ako sa kusina para kumuha ng pag kain. "kunwari ka pa!! Ang galing ahh, parang wala kang kasalanan sakin." ang sabi ko sa aking sarili.

Napansin kong bagong paligo ito, medyo basa pa ang kanyang buhok. "siguro kakauwi lang din nya galing sa pag tataksil sakin" ang bulong ko sa sarili.

"nga pala tol, wala sila nay at tay ngayon, nag punta sila sa kabilang bayan" ang sabi ni kuya
Tango lamang ang isinagot ko. At tuloy tuloy lang ako sa pag subo ng pag kain.
"tol, ayos ka lang ba? Bakit ganyan ang itsura mo?" ang sabi nya
"wala, pagod lang ako!" ang sabi ko

"gusto mo ng masahe tol?" ang tanong nya

"hindi na. Maliligo lang ako. Ang DUMI ko kasi!" ang sabi ko. Inemphasize ko talaga ang salitang DUMI
"tol gusto mo pag katapos mong maligo, lumibot tayo sa plaza?" ang tanong nya

"wag na, mag pahinga ka na kuya. Alam kong PAGOD sa work diba??" ang sarcastic kong tugon
"hindi naman ako nag trabaho ngayon araw diba?" ang sabi nya

"nag trabaho ka kuya.. Hindi ba trinabaho mo si kuya Francis sa kubo? Kitang kita ko nga kayo. Nakapatong ka pa sa kanya, ano masarap ba? Sawa kana sakin hano?" ang sabi ko, hindi ko napigilan ang bibig ko, marahil ay dala ito ng sobrang galit at inis ko.

Parang binuhusan ng malamig na tubig si kuya Vincent. Kitang kita ko ang pag kagulat sa kanyang mukha. Hindi agad ito nakapag salita. "tol, sana pakinggan mo ko." ang sabi nya, tumabi ito sa akin at hinawakan ang kamay ko

"wag mo kong hawakan!!!" ang sigaw ko. "anot mayroon ka pang paliwanag matapos ng pag tataksil mo??"
"mag papaliwanag ako tol, sana makinig ka naman sa akin, inaamin ko nagawa ko yun, pero may dahilan ako tol." ang sabi nya, ngayon ay para itong isang maamong tupa.

"dahilan?pag katapos nyong mag paraos may dahilan? Ano to foundation program??" sabi ko
"please naman, kahit ngayon lang makinig ka sakin. Mag usap tayo!" ang sabi ni kuya.

"wala na tayong pag uusapan. Dahil simula ngayon, pinuputol ko na ang pagiging mag kuya natin!! At kung ano man yung namamagitan satin ay itigil na natin. Malaya kana!! Hiwalay na tayo!" ang sabi ko sabay pasok sa loob ng aming kwarto.

Sinundan ako nito at hinila ang braso ko. "paano ka nakakapag desisyon ng ganyan? Makinig ka muna sakin tol, please naman!"

"wala na tayong pag uusapan Kuya Vincent. Malaya kana!! Dun kana kay kuya Francis. Mas bagay kayo."
Nagalit ito at pilit akong inihiga sa kama. "tangnan tol!! Hindi ako papayag sa gusto mong hiwalay.. Hindi ako papayag!!!Hindeee!!!" ang sigaw nito..

"ano gusto mo??! Panoorin ko pa kayo ni kuya Francis sa mga pag tataksil nyo? Gusto nyo ng taga palakpak? Audience impact habang nag tatalik kayo?! Wow ha!! Nahiya naman ako sa inyo!!" ang sabi ko
"diba sabi ko makinig ka sakin? Bakit di mo kaya itikom muna yang mga armalite mong bibig?" ang sabi nito
"bitiwan mo ko!!!!!" sigaw ko, pinipilit kong kumawala sa pag kakalock sa mga braso nya.
"hindi kita bibitiwan tol!!!!"

Kaya lalo akong nag wala. "Arrrggghhhhhhhh!!!" bitiwan mo ko sinabi ehhhhhh!!!!! Arrrhghhh!!!!" nag pumiglas ako at naka wala. Marahil dala na rin ng sobrang galit ko kaya nagawa kong maka alis sa bisig nya. Pinag hahampas at pinag susuntok ko siya. Bahala na kung saan saan iyon tumama.

Hindi naman ito lumaban at sinalo lang nya ang lahat ng pananakit ko. "cge tol!!! Saktan mo pa ko!!kung iyan ang ikaka gagaan ng loob mo!! Alam ko malaki ang kasalanan ko sayo"

Ilang minuto rin akong nabalot ng galit at poot kaya mas lalong tumindi ang pag wawala ko. Hindi ko alam na malakas palang mag kunsumo ng enerhiya ang labis na galit kayat mamaya maya pa ay para na akong lantang gulay. Wala na akong maibuga. Tanging iyak nalang at panaghoy ang aking pinakawalan..

Tahimik...

Lumabas ng kwarto si kuya Vincent para kumuha ng isang basong tubig..
"uminom ka muna tol"

Hindi ako umimik. Tumagilid ako patalikod sa kanya.
Tahimik ulit...

Maya maya pa, naramdaman kong humiga ito sa tabi ko at inakap ako nito. Nag umpisa na itong umiyak. "tol, ginawa ko lang yun dahil wala ako ibang choice" medjo basag na ang boses ni kuya
Hindi pa rin ako sumagot. Pero alam nyang nakikinig ako noog mga oras na iyon. "tol, nagawa ko yun dahil natakot ako.. Sinabi kasi ni Francis na alam nyang may relasyon tayong dalawa na higit pa sa mag kapatid, kaya nag banta siya na sisusumbong tayo kila nanay at tatay. Natakot ako para sayo, ayokong dumating sa punto na itakwil ka ng mga magulang natin kaya nakipag kasundo ako na makipag talik sa kanya kapalit nun ay lalayuan ka na nya. Tuso si Francis tol, una palang pala yun ang plano nya. Patawarin mo naman ako. Please, hindi ko na alam ang gagawin ko tol"

Humarap ako sa kanya, hindi ako umimik.. Umunan ako sa braso nya at umakap sa kanya. Nilagay ko ang kamay ko sa dibdib nya at pinikit ko nalang aking mga mata. Wala akong lakas ng loob mag salita o sagutin ang paliwanag nya. Kayat sinagot ko nalang ito sa pamamagitan ng mga akap..

Pinilit kong intindihin ang paliwanag ni kuya nung mga oras na iyon, kahit masakit man sa akin ang nasaksihan ko'y wala na akong magagawa dahil nangyari na ang nangyari at hindi ko na maitatama yun. Sabi nga ni kuya "kaya nga ang mata ay inilagay sa harap para ang nasa harap lang ang makita mo". Kaya noong mga sandaling iyon ay pinilit ko iwaksi sa isip ko ang pagka inis at pagka galit ko kay kuya Vincent. Alam ko sa sariling mahal na mahal ko siya at hindi ko siya kaya tiisin..

Pinilit kong mamuhay ng normal at ibalik ang dating saya ng relasyon namin ni kuya Vincent. Naging mas malambing pa ito sakin..siguro bumabawi... At sinuklian ko naman ito ng pag mamahal. Hindi ko na rin nakikita sa paligid si kuya Francis. Ang balita ko ay nasa malayong bayan na daw ito para doon mag aral. Alam kong mas maka bubuti sa amin at syempre para sa kanya ang pag layo nya. At isa ito sa bagay na kinatuwa namin dahil sa wakas ay libre na kami ni kuya.

Kaya mag buhat nung mga araw na iyon ay lalo pang naging mas matibay ang relasyon namin ni kuya. Kung tutusin ay para na nga kaming mag asawa, nakatira sa iisang bubong, natutulog ng mag katabi sa iisang higaan at nag tatalik kapag nag lalambingan. Sa ganitong set up namin ni kuya ay wala na akong mahihiling pa.
Isang araw ay inaya namin siya nila nanay at tatay na umakyat ng bundok, may dala kaming mga pagkain at mga kakanin. Buhat kasi nung dumating si kuya Vincent sa pamilya ay hindi pa kami nakakapag libot ng mag kakasama kaya labis ang tuwa namin noong mga oras na iyon.

"tol, papasanin kita" ang sabi ni kuya

"hmmm wag na kuya. Pahirap lumakad pag naka pasan ako sa likod mo. Ayos lang ako." ang sabi ko
"ohh sige" anh sabi nito sabay bitiw ng matamis n ngiti.

Natawa si tatay, "Vincent wag mo na pasanin yan dahil sanay dito yan. Kahit nga naka pikit makakarating yan sa puputahan nya. Hahaha"

Nag tawanan kami. Ngayon ko lang nakita ang pamilya ko n ganito kasaya. Salamat sa pag dating ni kuya sa buhay namin..

Ilang saglit pa, narating namin ang aming pupuntahan. Doon sa ilog na may mga batuhan. Malamig sa ilog na ito dahil ang tubig ay nag mumula mismo sa itaas ng bundok. Nag latag kami ng isang makapal na kumot at doon ay inilagay ang aming mga dalang pakain.

Pagkatapos kumain, nag aya si kuya na mag lakad lakad. Manghang mangha siya sa ganda ng aming lugar. Nag punta kami doon sa falls at naligo kami dito.. Habang naliligo ay bigla nya akong inakap at ginawaran ng isang maalab na halik. Mapusok.. Naramdaman kong nag lalaro ang dila nya sa loob ng aking bibig. Kayat lumaban din ako ng halik sa kanya..

Tahimik..

Tanging huni lamang ang ibon at lagaslas ng tubig ang naririnig namin noong mga sandaling iyon.. Napaka sarap sa pakiramdam, wariy nasa isang paraiso kami na tanging kaming dalawa lang ang naninirahan..
"i love you tol" ang sabi nya

"i love you too kuya" sabi ko. Nag akapan kami at pinag saluhan ang tamis ng aming pag iibigan..
Hanggang sa inabot na kami ng hapon sa paliligo sa ilog, hindi namin namalayan ang pag takbo ng oras. Masayang masaya kami ni kuya Vincent. Nag lakad lakad pa kami at eksaktong napadaan kami sa isang kwebang malapit sa ilog. Malapit din dito ang lugar kung saan namin siya natagpuang walang malay at puro sugat sa katawan.

"kuya, dito ka namin natagpuan" ang sabi ko, pero laking gulat ko na wala na pala si kuya sa tabi ko
Nag tatakbo ako at hinanap ko siya.. "kuyyyaa nasan ka???"

Nakita ko siya na papasok ng kweba. "kuya!!! Delikado dyan!!!"

Agad ko syang hinabol.. Halos malagutan ako ng hininga sa pag takbo.. Ilang minuto pa ay narating ko ang bunganga ng naturang kweba.

"kuya ano ba ginagawa mo dyan??" ang tanong ko

Nakita kong may hawak si kuya. Isang jacket at may hawak din siyang isang bag na lahos di na makilala sa sobrang dumi. Nakita kong palinga linga ito na parang nasisiraan ng ulo.

"Arrrrgggghhhhhhhh!!!!! Tol ang sakit ng ulo ko!!!!!" pilit nyang hinahampas ang ulo nya
"kuyyaa ano nangyayari sayo???" ang sabi ko sabay lapit sa kanya

"wag mo ko hawakan!!!" hinampas nya ang kamay ko at tumakbo ito pabalik s ilog kung saan namin siya 
natagpuang walang malay. Pag dating doon ay lumusong ito at nag wala na parang isang asong ulol.

Ibayong kaba at takot ang bumalot sa pagkatao ko. Kaya tinawag ko sila nanay at tatay, sinabi ko sa kanila na kakaiba ang kinikilos ni kuya Vincent.

Dali dali kaming nag tungo sa ilog kung saan namin siya natagpuan dati. Pag dating doon ay nakita kong naka upo si kuya Vincent sa isang batuhan, nakatalungko ito at parang nanginginiig ang buong katawan.. Agad naman siyang nilapitan ni tatay.

"iho, anong nangyayari sayo?" ang tanong ni tay

Tahimik..

"tay, NAAALALA KO NA PO ang lahat. Bumalik na po ang Ala-Ala ko" ang
sabi nya

Lahat kami ay nagulat noong marinig namin ang sinabi ni kuya Vincent..Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o malulungkot dahil bumalik na ang dating siya.. Mula ngayon, alam kong mag babago na ang lahat..
Itutuloy..

**************
Vincent

Part 4: Ang Nawawalang Piraso ng Ala-ala..

Agad kaming umuwi sa bahay, kinuha na rin namin ang mga gamit ni kuya Vincent sa kweba na naiwan nya dati. Baka sakaling sa pamamagitan ng mga ito ay makahanap kami ng solusyon at kasagutan sa mga pangyayari sa buhay nya.

Noon din mismong mga gabi na iyon ay nag kwento si Kuya Vincent tungkol sa mga pinag daanan nya noong nakalipas na ilang buwan..

"Unang una po sa lahat, hindi po Vincent ang pangalan ko. Ako po si Robert, at yung kwintas na suot ni Andrae na may naka ukit na "VINCENT" ay hindi sa akin. Ang pangalan po na iyon ay isang "Password" sa isang mahalagang lihim ng aming kompanya. Ito po ay hightechnology designed security system na nag lalaman ng lahat ng kayamanan ng aming angkan. At ito ang hinahabol nila sa akin.

Nag mula po ako sa isang mayamang pamilya sa syudad, kasama ko ang aking pamilya na masayang namumuhay. Hanggang isang araw, may isang malagim na pang yayari ang naganap. Natagpuang patay ang aking ama at ang aking isang kapatid sa parking lot ng aming kompanya. Noong una ay pinaniniwalaang alitan sa kompanya ang dahilan ng lahat at isang stockholder ang pumatay sa kanila. Pero hindi ako naniniwalang ganun nga ang nangyari.

Kaya naman gumawa ako ng isang lihim na imbestigasyon, nangalap ako ng impormasyon at pati records ng cctv ay inusisa kong mabuti. Hanggang tumambad sa mata ko ang isang malagim na katotohanan. Ang pumatay pala sa ama ko at sa kapatid ko ay ang sarili ko ring kadugo. Ang aking tito..

Si tito Xander, ang pinaka ganid at pinaka swapang kong tito. Kapatid siya ng aking ama, isa sya sa nag hahabol sa kayamanan ng aking lolo. Kaso hindi sa kanya pinag kaloob ito dahil alam ni lolo na lulong sa bisyo at droga ito. Kaya pinatay nya ang aking ama sa pag aakalang makukuha nya ang posisyon nito. Pero nag kamali siya dahil sa akin na naka pangalan ang lahat bago siya mawala. Ginawa ito ni papa dahil alam nya na darating ang araw na aagawin ni tito ang lahat. Kayat niligay nya lahat ng sikreto namin sa isang security suit case at itinago ito sa isang lugar. Bago mabuksan ang kaha na iyon ay kinakailangan ang password na VINCENT. At iyon nga ang suot mo ngayon tol.

Lumipas ang ilang bwan ay natunugan ko ang tangang pag kitil sa buhay ko. Kaya naman lahat ng ebedensya ay iniligay ko sa bag na iyan (sabay turo sa lumang bag na nakuha namin sa kweba). At agad akong tumakas. Kaso talagang mabilis sila at agad nila kong nasundan.. Hinabol ako ng mga armadong lalaki at hindi ako tinantanan.

Nag drive ako at nakarating ako sa isang liblib na lugar at doon ay na corner nila ako. Katakot takot na suntok at tadyak ang tinamo ko. Hindi ko makakalimutan ang mukha ni tito ng mga oras na iyon. Para siyang isang demonyo na hayok pumatay. Pero nilakasan ko ang loob ko. Nung makahanap ako ng pag kakataon ay tumakas ako at tumalon sa bangin. Madami akong gasgas at sugat na natamo noong mga oras na iyon.
Nag tago ako sa isang kweba at doon ay inipit ko sa mga bato ang lahat ng ebisensya. Binalot ko ito ng jacket at agad akong umalis. Hindi ko alam kung saan ako pupunta kayat aksidente akong ninanod sa isang ilog. Tumama sa bato ang ulo ko sanhi ng pagkawala ng malay ko. At iyon na nag huli kong natandaan.
Sa ngayon, siguro ay pinaniniwalaan nila na patay na ako. Kayat hindi nila ako hinanap. Imposible kasi na makaligtas ako s lalim ng bangin na tinalon ko..

At iyon po ang pinag daanan ko bago mapadpad dito..

Halos mapaiyak ako sa aking narinig. Halata rin ang pag kagulat at pag kabigla sa mukha ng aking mga magulang.

"pinahanga mo ko anak, napaka tatag mo" ang sabi ni tay, at inakap nya ito

"iho, ano ang balak mo ngayong bumalik na ang ala ala mo?" ang tanong ni nay

"sa ngayon po, nakapag pasya akong bumalik sa syudad upang isumite sa pulisya ang lahat ng ebidensya na nakuha ko. At para maireport ko na rin ang tangkang pag kitil sa buhay ko." ang sabi ni kuya Vincent
Wala akong naisagot, nanatili akong naka tulala. Nabigla rin ako sa desisyon ni kuya noong mga oras na iyon.

"papasok na po ako sa kwarto." ang sabi ko. Sabay tayo at tinungo ko ang daan patungong kwarto. Iniwan ko sila kuya at ang mga magulang ko na nag uusap pa rin ng seryoso. Ayoko na makinig sa pinag uusapan nila.

Ilang oras pa ay sumunod na si kuya sa akin sa loob ng kwarto..
 
"tol, aalis na ako sa maka-lawa." ang sabi nya

"ahh ganun ba?! Ok" ang sagot ko

"tol,.sorry ha, ayokong madamay ka, o sila nanay sa gulo ng buhay ko" ang sabi nya

"cge, mag ingat ka nalang kuya Vinc... Este kuya Robert.." ang sabi ko. "sorry rin, hindi ko alam ang itatawag ko sayo"

Hinawakan ako ni kuya sa balikat. "tol makinig ka, kahit ano pang itawag mo sakin, walang mag babago. Hindi ba sabi ko naman sayo babalik lang ang ala ala ko pero ang pag mamahal ko sayo ay ganun pa rin.?"
"bakit kasi uuwi ka pa? Tahimik naman ang buhay mo dito? Walang mag tatangka sayo, walang gulo..

Maayos naman dito db?" ang sabi ko

"tol, kailangan kong umuwi para bigyan ng hustisya ang pag matay ng pamilya ko. At isa pa kailangan ko din ipag laban ang para sa akin" sabi nya
"ehh pano ko?? Paano tayo??"

"pangako ko sayo tol, babalikan kita rito, para tumaparin ung mga pangarap natin." ang sabi nya

"pangarap natin?? Paano matutupad yung pangarap natin kung wala kana? Pano na yung mga pinangarap natin dalawa kuya??Bakit ikaw gumising na?? Bakit ako tulog pa rin???" ang sabi, tuluyan na kong umiyak
"tama na tol, tahan na please.. Syempre kung ano man yung pinangarap mo, iyon din ang pinangarap ko. Kaso hindi ako pwedeng mag tagal dito tol, pag nalaman nilang buhay ako, siguradong pupuntahan nila ko dito at madadamay kayo" ang sabi ni kuya

"bakit kuya?dati ka pa naman buhay, normal naman ang buhay natin noong nakakaraang buwan diba?" ang tanong ko

Tumingin ito ng direcho sa akin "kung noon pa bumalik ang ala ala ko tol, ganito pa rin ang magiging desisyon ko. Intindihin mo naman ako. Ayokong mapahamak kayo."

Hindi ako naka kibo.. Parang nabusalan ako..

Tahimik..

Noong una pa man alam kong aalis din si kuya at babalik siya sa lugar kung saan siya nag mula. At wala akong magagawa kundi pakawalan siya. Ang mali ko lang ay hindi ko ito na paghandaan. Isa pa'y nakasanayan ko na rin na nandito si kuya sa aking tabi. Kaya paniguradong mahihirapan akong mag adjust.
"kuya, pumapayag na po ako na umalis ka. Alam kong para ito sa tunay mong pamilya, at alam kong ito ang maka bubuti para sayo" ang sabi ko.

Inakap ako nito ng mahigpit. "maraming salamat sayo tol, pangako babalik ako pag maayos na ang lahat."
Noong gabi na iyon ay nagawa ko ang desisyong hindi ko inaakalang magagawa ko. Masakit man ito pero alam kong ito ang nararapat. Unang una dahil hindi ko pag aari si kuya Vincent. May sarili syang pamilya at lugar kung saan uuwi sya at doon ay mabubuhay ng maligaya. Ikalawa kailangan nyang tapusin ang mga bagay na nasimulan nya.

Mula ngayon ay mag isa nalang akong haharap sa hamon ng buhay. Pipilitin kong ibalik sa normal ang buhay ko.. Katulad noong mga araw bago ko pa makilala ang taong bumago ng lahat..
Itutuloy..

Vincent

Part 5

Dumating ang araw ng pag uwi ni kuya Vincent. Hinatid namin siya sa terminal sa bayan. Bumuhos ang emosyon mula sa aking mga magulang..

"mag iingat ka anak, lagi mong tatandaan na may pamilya ka dito. Hihintayin namin ang pag babalik mo" ang sabi ni nay

"lakasan mo ang loob mo. Gagabayan ka ng Panginoon" ang sabi ni Tay

"opo, nay, tay..pag dating ko po doon ay didiretso agad ako sa pulisya upang isumite ang aking mga ibedensya. Lagi po kayong mag iingat." ang sabi ni kuya

"tol, aalis na ko." ang paalam nito sa akin

"mag ingat ka kuya. Huwag kang mag papabaya. Binigyan ka ng may kapal ng ika lawang buhay dahil alam niyang may mga bagay ka pang dapat tapusin." ang sabi ko

"oo tol, pangako ko babalik ako.." ang sabi niya

Inakap ako nito at may kinuha siyang isang kahon sa kanyang bulsa. "tol, happy birthday ha! Pasiencya kana dahil ito lang ang nakayanan ko." kinuha nya ang isang singsing sa kahon, kulay silver ito at simple lang ang pag kaka gawa..

Hindi ko na napigilan ang pag iyak ko.."salamat po kuya, mahal na mahal kita. Hihintayin kita sa ha.. Wag ka mag tatagal"

"oo tol, pangako babalik ako. Mag papaka bait ka lagi mong tutulungan sila nanay ha. Mahal na mahal din kita"

"O-opo kuya pangako po."
 
Nag simula nang lumakad ng sasakyan..

"pano tol, aalis na ko..paalam.. Paalam.." ang sabi ni kuya at umiyak na ito..

"kuuyyyyyaaa!!! Mag ingat ka!!!" wala na akong nagawa kundi panoorin ang pag alis ng bus na sinasakyan ni kuya Vincent.. Sinundan ko ito ng tanaw, hanggang sa maabot ng aking mata..

Noong mga oras na iyon naisip ko na hindi man ako naging parte ng nakaraan ni kuya Vincent, naging parte naman ako ng pag mamahal nya at iyon ang dapat kong ikatuwa.. Hindi man kami nag katuluyan, masaya na akong malaman na magiging maayos siya at namumuhay normal mula dito sa malayo.. At kahit lumipas man ang maraming taon, mananatali sa puso ko ang taong labis kong minahal..

Noong mga oras na iyon ay wala akong kamalay-malay na ito na pala ang huling beses na nasilayan ko ang mukha ni kuya Vincent..


Makalipas ang tatlong taon...

May dala akong bulaklak at inalay ko ito sa lugar kung saan dating nakatirik ang aming bahay. Noong nakalipas na taon ay nag karoon ng malawakang land slide sa aming lugar at ito ay kumitil ng daang buhay. Kabilang na dito ang aking mga magulang.. Isa ako sa naturang survivor ng malaking trahedya at ito ay mistulang isang bangungot sa aking pag katao.. Ngayon ay mag isa nalang ako buhay. Wala na rin akong balita kay kuya Vincent. Marahil ay limot na rin ako nito..

Sa kasalukuyan ay naninirahan ako sa isang government shelter at kasama ko dito ang mga taong nawalan din ng tirahan at pamilya. Noong nakakaraang taon ay naging mahirap sa aking tanggapin ang lahat. Halos sumuko na ako sa tindi ng sakit at dalamhati na nararamdaman ko. At dahil dito nagawa ko rin pag tangkaan ang sariling buhay. Nag laslas ako ng pulso. Mabuti nalang dahil may naka kita sa akin kaya naagapan ito.
Ngayon ay halos tatlong taon na ang nakakalipas. Natutunan ko na rin tanggapin ang lahat. At hindi na rin ako umasang babalik pa si kuya Vincent sa akin. Naalala ko 18 years old ako noong umalis siya ngayon ay 21 na ako at nag mature na rin ang aking pag iisip. Mature upang matanggap kong wala na ang mga taong mahalaga sa akin.

Isang araw galing ako sa kubo upang bisitahin ang aming bukid. Ito na lamang ang naiwan ng aking mga magulang sa akin. Ngayon ako na ang namamahala nito. Mayroong hindi inaasahang pangyayari ang naganap.

"tol, kumusta kana?" ang sabi ng isang lalaking naka tayo aking likod

Hindi ako sumagot..

Tinitigan ko lang ang lalaki. Matangkad ito na parang isang amerikano. Kulay brown ang buhok, naka suot siya ng fitted na long sleeve hapit na hapit ito sa kanyang katawan. At tinernuhan ng black pants. Lalo pa itong naging gwapo sa suot nyang shades.

"sino po sila?" ang tanong ko

"tol ako to, si kuya Vincent mo.. Naalala mo pa ba ko?" ang sabi nya

Tahimik..

Nilapitan ko siya "oo naman, naalala kita. Bakit bumalik ka pa?" ang sabi ko

"bumalik ako para kunin ka tol, nangako ako diba?" ang sabi nya

"hindi ko na inaasahan yung pangako mo, nailibing ko na yun kasama ng mga magulang ko" ang sabi ko
Bakas ko ang lungkot sa mukha nya noong mga oras na iyon. "alam ko ang hirap na pinag daanan mo tol, nabalitaan ko ang trahedya dito sa inyong lugar, gustong gusto kong maka uwi kaso nasa Amerika ako noong mga oras na iyon."

"ayos lang yon, saka hindi ka naman bagay sa lugar na to. Prinsipe ka nakahiga sa kayamanan. Eh ako? Eto puro putik ang kamay at paa. Saka umalis kana baka maputikan kapa!! Nakakahiya naman sayo." ang sabi ko

"Alam kong galit ka sa sakin tol, pero hindi lang ikaw ang nawalan ng pamilya. Magulang ko rin sila" ang sabi nito

"tumahimik ka!! Hindi mo sila magulang!! Dahil kung pamilya tayo, hindi mo kami iiwan!!!" ang sigaw ko
"kaya nga nandito ko, gusto kong itama ang lahat tol"

"itama? Walang mali!! Ang tanging mali lang ay minahal kita!! At pinag sisihan kong mahalin ka!!"

Tahimik..


"ngayon nasaan ka noong mga oras na umiiyak ako? Nasaan ka noong mga oras na kailangan ko ng kakampi at karamay? Wala diba? Kasi wala kang paki alam sakin. Kinalimutan mo kami!!" ang dagdag ko
Napayuko ito. "tama na tol, nasasaktan ako. Please. Hindi ko kayo nakalimutan tol, kahit kailan. Maniwala ka sakin." ang sabi nya

"umalis kana!! Hindi kita kailangan!!" ang sabi ko sabay takbo palayo sa kanya, sa sobrang sama ng loob ko ay iniwan ko siyang naka doon.

Habang palayo ako kay kuya Vincent. Nakarinig ako ng isang malakas na putok. Alam kong putok iyon ng baril.

Ibayong kaba ang naramdaman ko kayat bumalik ako sa bukid. Laking gulat ko nang makita ko si kuya Vincent na naka dapa sa lupa. May tama ito sa kaliwang braso. Nakita ko rin ang isang lalaking nasa middle age na nakatayo at may hawak ito na baril. Ganung kabilis ang mga pang yayari.

Narinig kong nag sasalita ang lalaki "hayop ka Rob!!! Akala mo ba mapapatumba mo ko ng ganun ganun nalang? Kung alam ko lang na may lahing pusa ka pala, sana ako nalang ang pumatay sayo."

(author's note: si Vincent at si Robert/Rob ay iisa.. Ang tunay na pangalan ni Vincent ay Rob.. Kaya lang siya naging si Vincent dahil iyon ang pinangalan sa kanya noong may amnesia sya)

Siguro iyon ang tito nya na pilit nag tatangka sa buhay nya. Pero kahit na sino pa ito.. Alam kong nasa bingit ng kapahamakan si kuya. Hindi ko na ma-aafford na may mawala pang isang mahalagang tao sa aking buhay..

"Bahala na!!" kinuha ko isang kahoy na medjo malapad at dahan dahan akong lumapit sa lalaki. Hinataw ko ng hampas ang kanyang ulo.

Pero bago ito tuluyang tumumba ay nagawa pa nitong iputok ang hawak nyang baril.

BANGG!!!!

Nag dilim ang aking paningin at humampas ang ulo ko pabulusok sa lupa..

Iyon ang huli kong natandaan...

Namalayan ko nalang na nakahiga na ako sa isang ospital. Damang dama ko pa rin ang sakit ng aking ulo.. Inikot ko ang aking mga mata sa paligid nito..

"tol, mabuti at gising kana, pinag alala mo ko. Akala ko binawi kana sakin ng may kapal" ang narinig kong boses
 
"bakit ako nandito??"

"bakit wala akong maalala?"

Pilit kong inuga ang ulo ko pero blanko ang aking isip. Parang masisiraan ako ng bait. Lalo akong nag wala, natakot ako dahil wala akong maalalang kahit ano..

"tol, huminahon ka!!" ang sabi ng lalaki. At agad nitong tinawag ang doctor

"sino kayo??!!!" ang sigaw ko..

"tol please, huminahon ka!!" ang sabi ng lalaki

Tiningnan ako ng doctor at pilit nyang sinuri ang aking kalagayan. Tinurukan din nya ako ng pampakalma, dahilan upang tumigil ako sa pag wawala.

"Nag karoon siya ng amnesia, pero im sure na temporary lamang ito at hindi ito mag tatagal. Tumama ang ulo nya sa isang matigas na bagay dahilan ng pag dislocate ng mga memory cells nito. Pero babalik din sya sa dati. Bukod pa dito ay kinakailangan naming alisin ang bala ng baril sa kanyang tagiliran kayat mas minabuti namin na unahin ito dahil delikado para sa pasyente." ang sabi ng doctor

Mukha akong isang pusang kawawa noong mga oras na iyon. Nakikinig lang ako sa mga pinag uusapan nila. Hindi ko maiwasang mapaluha.

Pinunasan ng lalaki ang aking luha "tol, wag ka mag alala, nandito si kuya. Mahal na mahal kita"

"kuya?? Mag kapatid po ba tayo? Bakit ako nandito? Bakit wala akong maalala?" ang tanong ko

"oo tol, mag kapatid tayo, at mahal na mahal kita, natutuwa ako at ligtas ka.. Kaya ka nandito dahil iniligtas mo ang buhay ko sa tiyak na kapahamakan, may masamang tao kasi na nagtangka sa buhay ko, at nag papasalamat ako dahil pinag tanggol mo ko" ang sabi ng lalaki

"nasan na yung masamang tao?nahuli na ba siya?" ang tanong ko

"oo tol, naka kulong na siya, at pag babayaran nya ang lahat ng kasalanan nya"

"ano po ang pangalan mo?" ang tanong ko

Natahimik siya at halatang namuo ang luha sa kanyang mga mata.

"Ako si Kuya Robert mo tol, ako ang kuya mo." ang sabi nya

"ako po? Sino ko?" ang tanong ko habang tinitingnan ko ang kwintas na naka suot sa akin. May nakaukit na pangalan dito "VINCENT"

"kuya rob, Vincent po ba ang pangalan ko?" ang tanong ko

Ngumiti ito at hinaplos ang mukha ko. "O-oo tol, ikaw si Vincent, at ako ang kuya Rob mo"

Ngumiti ako at tumingin sa kanya.. Kinuha ko ang kamay nya at hinalikan ko ito."salamat po kuya"

Sa totoo lang nung hinawakan ko ang kamay nya ay may kakaibang pakiramdam ako. Nakadama ako ng kakaibang saya at kakaibang kilig. Pakiramdam ko ay higit pa sa mag kuya ang relasyon naming dalawa.
Malaki ang pasasalamat ko kay kuya dahil kahit kailan ay hindi nya ako iniwan. Inalagaan nya ko s abot ng kanyang makakaya. Nandyan yung napupuyat siya sa gabi kakabantay sa akin. Lagi rin nya ko kinukwentuhan tungkol sa mga masasayang ala ala naming dalawa. Yung naliligo kami sa ilog, namamasyal at lagi nya kong pinapasan kapag pauwi ng bahay..Kahit wala akong maalala sa kahit anong kinukwento nya pakiramdam ko mahal na mahal nya talaga ako.

Nawala man ang aking nakaraan, masaya pa rin ako dahil mayroon akong kuya na gumagabay at nag aalaga sakin. Kulang man ang parte ng pagkatao ko ay pinunan naman nya ito ng ibayong pag mamahal at pag aalaga. At hanggang ngayon masaya parin ako sa piling ng isang taong bumuo ng buhay ko. At habang nandito sya alam kong hinding hindi na ako mag iisa..

Makalipas ang isang buwan...

"kuya!!! Nakaka alala na po ako!! Ako si Andrae!! At ikaw si kuya Vincent!! Ikaw ang taong mahal ko!!!!!"

Tumulo ang mga luha sa mata ni kuya tanda ng hindi maipaliwanag na kasiyahan..
At iyon ang simula ng panibagong kwento sa buhay namin ni kuya Vincent..

End